Sport i zdrowie. Zapalenie ścięgna Achillesa

Powiedzenie sport to zdrowie przez lata straciło trochę na swojej prawdziwości, a szczególnie w przypadku sportu zawodowego. Dzisiejszy wysiłek sportowców zawodowych – wyczynowców to wielkie ryzyko zdrowotne. Jednym z newralgicznych miejsc w ciele sportowca jest największe w ludzkim organizmie ścięgno, ścięgno Achillesa. Wielki wysiłek związany z morderczym treningiem w wielu dyscyplinach sportowych jest przyczyną urazów tej części ciała.

Problem ze ścięgnem Achillesa mają także sportowcy amatorzy i zwykli ludzie, niekoniecznie uprawiający sport. Stan ten jest związany z faktem, że w wieku 25 do 30 lat wszyscy zaczynami cierpieć na osłabienie wytrzymałości ścięgien spowodowane nieuchronnymi zmianami zwyrodnieniowymi. Dla zahamowania tych zmian zwyrodnieniowych zaleca się zwykle umiarkowany wysiłek fizyczny, spokojne zażywanie ruchu. Zatem dla osób mało aktywnych wskazany jest trening natomiast dla sportowców zachowanie umiaru i ograniczenie wysiłku towarzyszącego treningom.

W odniesieniu do ścięgna Achillesa mamy do czynienia zasadniczo z dwoma typami urazów: zapaleniem ścięgna oraz urwaniem ścięgna. W przypadku zapalenia z kolei mamy do czynienia z dwoma jego rodzajami. Zapalenie ostre ścięgna Achillesa, pojawia się gdy w nagły sposób zmieniają się warunki obciążenia ścięgna np. podczas zmiany stosowanego obuwia w trakcie treningów na inny typ lub podczas zmiany podłoża na którym trenujemy itp. Objawami ostrego zapalenia są: ból ścięgna – wyra¼ny na początku i końcu wysiłku, a w trakcie wysiłku słabnący, obrzęk, trzeszczenie ścięgna w trakcie ruchów stopą. Gdy dochodzi do ostrego zapalenia natychmiast należy przerwać wysiłek fizyczny i poddać się leczeniu. Leczenie polega między innymi na chłodzeniu i unieruchomieniu kończyny. W wypadku zapalenia ostrego należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza. Zapalenie przewlekłe ścięgna Achillesa jest następstwem ostrego zapalenia w przypadku kiedy kontynuowano wysiłek fizyczny lub objawy zostały zmniejszone poprzez użycie środków przeciwzapalnych. Leczenie jest podobne do leczenia zapalenia ostrego.

Do przypadku urwania ścięgna dochodzi na skutek bezpośredniego lub pośredniego nagłego obciążenia ścięgna. Często do urazu tego dochodzi w przypadku ścięgien zmienionych wcześniej już chorobowo np. wcześniejsze przewlekłe zapalenie. Objawami urwania ścięgna są: nagły ból, często charakterystyczny trzask, obrzęk okolicy urazu wraz z krwawymi podskórnymi wylewami. W wypadku całkowitego urwania ścięgna konieczne jest operacyjne przyszycie ścięgna i długotrwała fizykoterapia. W każdym przypadku podejrzenia wymienionych powyżej wypadków czy objawów niezbędna jest porada i ewentualna interwencja lekarza.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *